یکی از بهترین شیوه های شناسایی کسانی که ازشرکت شما کالا و خدمات خواهند خرید، تهیه شرح بازار مورد نظر تان است که مشتریان احتمالی را پوشش می دهد.
این کار به شما کمک می کند تا دریابید که به کدام مشتریان درمورد کالاها و خدمات خود معلومات بدهید. همچنان پلان برای دسترسی به آن گروه از مشتریان تهیه نمایید. سوال های ذیل را بررسی نموده آن ها را با اعضای خانواده و دوستان خود به بحث بگیرید:· حدود سن و سال مشتریانی که از شما خرید خواهند کرد، چند خواهد بود؟
· آیا مشتریان تان مردان، زنان یا از هردو گروه هستند؟
· به نظر شما این افراد در کجا زندگی می کنند؟
· این مشتریان از کجا و چگونه خرید می کنند؟
· آیا مشتریان شما شرکت های دیگر هستند یا خانواده ها و افراد میباشند؟
· فکر می کنید آنان کدام محصولات و خدمات دیگر را می خرند؟
· فکر می کنید، آنان کدام نوع رسانه را تماشا کرده، به أن گوش داده یا می خوانند؟
· آیا آنان در رسانه های اجتماعی حضور دارند؟ اگر پاسخ بلی است، در کدام رسانه های اجتماعی؟
· به نظر شما آنان کدام برنامه های رادیویی و تلویزیونی را گوش می دهند و تماشا می کنند؟
· چرا فکر می کنید آنان محصولات و خدمات شما را خواهند خرید؟
· آیا قیمت های شما پایین است؟
· آیا محصولات و خدمات شما بهتر است؟
· آیا شما محصولات و خدمات خود را سریع تر و راحت تر عرضه می کنید؟
· آیا شما مشکلی را به شیوه ی تازه و ابتکاری حل می کنید؟
وقتی برای مشتری
"نمونه ی"
خود را توصیف کردید، آنگاه می توانید اندازه ی بازار محصول یا خدمات تان را بسنجید )تعداد مشتریان احتمالی (. بیشتر متشبثان از معلوماتی که قبلاً جمع آوری شده برای تعیین اندازه ی بازار استفاده می کنند )مثلاً معلومات درمورد نفوسو ترکیب جمعیتی از آمار تخمینی حکومت یا دفتر احصائیه ی مرکزی(.
با شناخت بازار مورد نظر، می توانید تلاش های بازاریابی و تبلیغات خود را مطابق نیازهای آن بازار تنظیم کنید. این تلاش ها ممکن است استفاده از رسانه های اجتماعی، رادیو، تلویزیون، نشرات چاپی، بروشور یا هر چیزی دیگری باشد که فکر می کنید برای دسترسی به مشتریان احتمالی تان مناسب می باشد.
اگرچه به احتمال زیاد شما از طریق صحبت با دیگران معلومات بسیار زیاد درمورد بازار هدف خود جمع آوری خواهید کرد، اما از یاد نبرید که دیگران نیز معلومات بسیاری درمورد بازار و مشتریان جمع آوری و نشر می کنند. معلوماتی را که حکومت، دانشگاه ها و سازمان ها جمع می کنند می تواند برای کار شما
مفید تمام شود. در بیشتر مواقع بدست آوردن این معلومات هیچ هزینه ندارد، چون قبلاً جمع آوری شده و در دسترسشما قرار دارد. لذا شما نیاز به صرف وقت برای انجام تحقیق ندارید. شاید بتوانید با جستجوی آنلاین و مراجعه به برخی ادارات این معلومات را بدست آورید.
مراجع عمده کسب معلومات:
ادارات دولتی: ادارات محلی، ولایتی و ملی می توانند به شما درمورد نفوس، درامد، سن، جنسیت، حرفه، تعداد و نوع فعالیت های تجارتی مرتبط به ساحات کار شما معلومات بدهند. در افغانستان، دفتر احصائیه مرکزی درمورد سکتورهای مختلف اقتصادی، نفوس و غیره معلومات را جمع آوری و توزیع می کند.
انجمن ها و سازمانها: گروه
های زیادی بر فعالیت های تجاری و صنایع مشخص تمرکز دارند و در آن زمینه ها معلومات و داده ها را جمع آوری می کنند. این گروه ها را "انجمن
های تجارتی" می
گویند و آن ها معلومات بسیار مشخص درمورد تعداد و نوع شرکت ها و تشبثات شامل انجمن خود را جمع آوری می کنند. بطور مثال قالین بافان، مالکان رستورانت ها ، محاسبان، شرکت های معدن کاری، سلمانی ها، دهقانان و غیره انجمن های صنفی دارند. اگر کار شما به یکی از انجمن های تجارتی ارتباط بگیرد، می توانید از آن انجمن مشخص کمک بگیرید.نوع دیگر سازمان تجارتی، اتاق تجارت است. اتاق ها سازمان هایی هستند.
که شرکت ها از نقاط مختلف کشور در آن ها عضویت دارند. از اینرو، اتاق می تواند منبع عالی معلومات درمورد بازار محلی باشد. اتاق تجارت معمولاً در سطح محلی ایجاد می گردد، لذا اگر تجارت شما بر جوامع محلی تمرکز داشته باشد، حتماً جستجو کنید که آیا اتاق تجارت در محل تان فعالیت دارد یا خیر. اتاق های تجارت درعین حال مناطق بزرگتر و حتی کل کشور را پوششمی دهند، مانند اتاق تجارت و صنایع افغانستان .سازمان های جهانی نیز معلومات مفیدی گرد آوری می کنند و شما در تحقیق خود می توانید از آن معلومات استفاده کنید. بانک جهانی، بنیاد آسیا )آسیا فاوندیشن ( و دیگر ادارات تمویل کننده در افغانستان معلومات مفید بسیاری را در ویب سایت های خود نشر می کنند.
بانکها و سایر نهادهای مالی: در بعضی مناطق، بانک یا انجمن بانک های محلی) مانند انجمن بانک های افغانستان ( می توانند درمورد اقتصاد منطقه تحت پوشش خود معلومات جمع آوری کنند. این معلومات ممکن است بصورت منظم گرد آوری شوند و از طریق خبرنامه، ویب سایت یا درخواست رسمی در اختیار شما قرار داده شود. ادارات قرضه های کوچکنیز معلوماتی در اختیار دارند که حاضراند با دیگران شریک سازند. برای آنکه بدانید کدام یکی از این سازمان های مالی حاضراند معلومات خود را شریک سازند، بهتر است درخواست رسمی بدهید یا درمورد چیزهایی که می دانند، با آنان بصورت شفاهی صحبت کنید.
کالجها و پوهنتونها: استادانی که در کالج ها و پوهنتون ها کار می کنند، ممکن درمورد شهر، ایالت یا ولایت خود معلومات جمع آوری کنند. اگرچه این معلومات ممکن است در قسمت های مختلف پوهنتون وجود داشته باشد، ولی کتابخانه و افرادی که در آنجا کار می کنند شاید با انواع گوناگون معلومات آشنایی داشته باشند و شما را به منبع درست رهنمایی نمایند. پوهنتون امریکایی افغانستان و پوهنتون کاردان دو دانشگاه مشهوری هستند که ممکن شما را در کسب معلومات یاری رسانند، اما دانشگاه های کوچک محلی نیز شاید معلومات بی نظیر درمورد جوامع محل فعالیت خود داشته باشند.
